Zo'n jurk is altijd bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. Ze zijn in allerlei kleuren te koop. Het liefste kocht ik ze allemaal, maar ik mag niet te veel gewicht meenemen. Ik koop er nog één bij, en als echte vrouw denk ik nog een weekje over de kleur: wordt het donkerblauw, zwart of toch donkergroen... Spullen verzamelen was echt mijn ding afgelopen week. Ik word een echte materiaalkenner. Inmiddels weet ik alles over gewicht (van de rugzak, niet van mezelf helaas ;-)), de juiste slaapzak, de beste oordoppen of het fijnste ondergoed. Merino zal het worden. Dat is wol. Mooi materiaal, kriebelt niet, en het allerbelangrijkste, het ruikt niet, ook niet na een hele dag wandelen. Nu maar hopen dat andere pelgrims dit ook ontdekt hebben.
Ons "trainingskamp" in Oostenrijk annuleerden we in verband met de slechte weersverwachting. Iedere dag regen en onweer. Achteraf zagen we dat er zelfs flinke hagelstenen vielen. Goed dat we niet gingen. Maar als aankomende-pelgrim-in-training kan ik dat natuurlijk niet gebruiken ;-).
Afgelopen week oefende ik samen met "mijn coach" André. Zondag liepen we een georganiseerde tocht van 26 km, uitgezet door de harmonie van Lemiers. Met 6 kg bepakking op mijn rug liepen we door Limburg en Duitsland. Lucky us., want steeds als er een stortbui viel pauzeerden we toevallig.
Gisteren deden we 19 km rondom Monschau, in de Eifel. Het was de zwarte route, zoiets als een zwarte piste. We liepen over smalle paden door dicht struikgewas. Soms moest je klauteren over de boomwortels, en dat met een rugzak. De klim over de houten trappen vond ik heftig zwaar. Het dorpje Rohren op 550 m hoogte deed Amerikaans aan. Niet overal trottoirs, huizen op veel grond. In de Eifel beland je van de lange veldwegen altijd weer terug in de bossen. Door de hoge dennen, beken en rotspartijen waande ik me alsnog in Oostenrijk. De vergezichten waren prachtig!
Ik heb wel wat lichamelijke ongemakken. Een peesontsteking in mijn knie, en een soort van 'spit" in mijn onderrug. Het enige voordeel is dat ik beter kan wandelen dan zitten. Hoop dat het met de juiste oefeningen snel overgaat. In ieder geval bezoek ik de fysiotherapeut.
Twee dingen die ik als niet-ervaren pelgrim denk te moeten aanraden:
- Koop een camelbag cq waterzak. Ga niet met flesjes lopen. Dit geweldige advies kreeg ik bij de bergsport zaak in Limbricht. Je vult hem met anderhalve liter, hangt hem in je rugzak, haalt het slangetje door het speciaal daarvoor gemaakte H2O gaatje in de rugzak en je bent iedere dag voorzien van de broodnodige watervoorraad.
- Hang deze niet op de kop. Dat geldt vooral voor astmapatiënten zoals ik. Want dan krijg je een knalrode kop van het zuigen. En er komt nog steeds niets uit. Nu heb ik het systeem door. Het drinkt prima en je hebt je handen vrij.
