Ken je dat? Als je iets (heel) spannends gaat doen, dat je je het liefst wilt terugtrekken......?
Sommigen van jullie weten dat de afgelopen jaren niet makkelijk waren. Het overlijden van mijn ouders hakte er diep in. Als ik in hun huis naar binnen kijk, zitten er vreemden in. Het valt me nog steeds zwaar dat ik niet op hun terug kan vallen. Ik hou zielsveel van mijn 2 pubermeiden maar hun groot krijgen, dat zal iedere ouder met mij eens zijn, vreet energie. Soms ben ik mezelf wel eens kwijt.
Om die reden regelde ik de tocht. Maar soms is alleen erover praten en bloggen eigenlijk veel relaxter. Vooral nu. Waarom zou ik als luxe paardje, eenzaam met een rugzak 500 km wandelen om daarna in slaapzalen tussen snurkers te slapen? Ik woonde nooit alleen, of ging nooit alleen op reis. Hoe ouder hoe gekker? Ik twijfel aan alles. Mijn werk is eigenlijk zo leuk (behalve vandaag), mijn huis, gezin, en vriendenkring is super. Toch zoek ik rust, zennnn, zennn.....
De zon moet ik links houden, tot zover mijn navigatie vermogen. Maar hellup, ik heb moeite met het verschil tussen links en rechts. Als er maar geen vis in de paella zit. En ik lust niet eens paella. Wie maakt mijn kruik? ;-). Ik kan de antwoorden bedenken maar (even) niet voelen. Ik zie torenhoog op tegen de 4 weken.
Ik ben wel blij met de laatste voorbereidingen. Ik kocht een prachtige lichtgewicht regenjas. En inmiddels heb ik 3 wandeljurkjes. Enig. Ik vond de juiste blarenpleisters, en heb geweldige zolen in mijn schoenen.
Vrijdag gaat facebook een maand op zwart. Mijn telefoon zet ik alleen tussen 6 en 7 's avonds aan. Dat is alleen voor noodgevallen (zegt ze stoer...)
Afgelopen week werd ik heerlijk in het zonnetje gezet. De ober van het Italiaanse restaurant draaide "Afscheid nemen bestaat niet" van Marco Borsato, speciaal voor mij. Haha, heerlijk overdreven dramatiek. Ik kreeg kado's uit allerlei hoeken. Bemoedigingskaarten, chocoladetelegrammen... Het lijkt of ik een jaar op wereldreis ga. Maar het ontroert me absoluut.
Ach, eigenlijk krijg ik er steeds meer zin in. Straks ben ik bijgetankt en 4 weken rijker. En ben ik wellicht terugveranderd in mezelf. Dus ja, ik ben er klaar voor. Kom maar op met die camino!!
De volgende blog komt vanuit Spanje, hasta luego.
